Восень: што за назвай?

Славянскае абазначэнне восені было ўведзена ў выніку адносін людзей да сезону прыроды, і не толькі да пахаладання, але і ўборкі ўраджаю. Аб гэтым сведчаць прыказкі і прымаўкі. А асеннія рытуальныя песні і абрады літаральна ўсе непасрэдна звязаны з гаспадарчымі заняткамі.

У чэшскай мове пераходны перыяд, які наступае пасля лета і папярэднічае зіме, называецца podzim, што азначае час пад зіму. Слова гэта ў чэхаў з’явілася не так даўно. Ва ўсіх жа ўсходне-, заходне- і паўднёваславянскіх мовах (і ў кірылічным варыянце, і ў лацінскім) назва пішацца аднолькава, не лічачы фанетычнага адрознення. Так, у рускай мове — осень, у беларускай — восень, ва ўкраінскай — осінь, у польскай — jesien, у славацкай, славенскай і сербскай — jecen, у балгарскай — есен.

Падабенства назваў восені сведчыць аб узнікненні гэтага слова ў старажытны агульнаславянскі перыяд.